krishnascience

హమ్మింగ్ బర్డ్

పక్షులన్నీ ముందుకు మాత్రమే ఎగురుతాయి. కానీ హమ్మింగ్ బర్డ్ వెనుకకు కూడా ఎగరగలుగుతుంది. ఇది దీని ప్రత్యేకత. అంతేగాక ఇది పైకి, కిందకి, పక్కలకు కూడా ఎగరగలదు.

హమ్మింగ్ బర్డ్ ప్రపంచంలోనే అతి చిన్న పక్షి. వీటి ఎత్తు సుమారు 6 సెంటీమీటర్ల వరకు ఉంటుంది. ఇవి అమెరికాలోని క్యూబాలో ఎక్కువగా ఉంటాయి. హమ్మింగ్ బర్డ్ చాలా ఎక్కువ దూరం ఎగరగలదు. ఇది ఒకసారి ఎగరడం ప్రారంభించిందంటే ఆగకుండా 800 కిలోమీటర్లు ప్రయాణించగలదు.

హమ్మింగ్ బర్డ్ పూలలోని తేనెను ఆహారంగా తీసుకుంటుంది. ఇది అవడానికి చిన్న పక్షి అయినా ఆహారం దండిగా తీసుకుంటుంది. దీని ముక్కు చాలా పొడవుగా ఉంటుంది. ముక్కును పూలలోనికి దూర్చి మకరందాన్ని లాగుతుంది.

హమ్మింగ్ బర్డ్ చాలా ఎక్కువ వేగంగా రెక్కలు ఆడిస్తుంది. ఇది నిమిషానికి 4800 సార్లు రెక్కలు ఆడిస్తుంది. దీనికి పొడవైన తోక కూడా ఉంటుంది.

                చిలుకలు

***           ప్రపంచంలో మొత్తం 372 రకాల చిలుకలు

 ఉన్నాయి. వీటిలో ఎక్కువ శాతం ఉష్ణమండలాల్లోనే 

జీవిస్తున్నాయి.

***       చిలుకలకు గ్రహణ శక్తితో పాటు జ్ఞాపకశక్తి కూడా

 చాలా ఎక్కువ. అందుకే మనుషుల మాటలను అవి త్వరగా

 గ్రహిస్తాయి. వాటిని గుర్తు పెట్టుకుని తిరిగి వల్లె వేస్తాయి.

 అయితే అన్ని జాతుల చిలుకలూ అలా చేయలేవు. కొన్నే

 చేయగలవు. మనుషుల స్వరాన్ని అనుకరించడంలో

 ఆఫ్రికన్ గ్రే ప్యారెట్స్‌దే ప్రధమస్థానం.

***      సాధారణంగా పక్షులు నేల మీద ఉన్న ఆహారాన్ని 

ముక్కుతో పట్టి తినేస్తాయి. కాని చిలుకలు మాత్రం కాళ్లతో 

తీసుకుని నోట్లో పెట్టుకుని తింటాయి.

***             చాలా రకాల చిలుకలు దాదాపు ఎనభై ఏళ్ల 

వరకూ జీవిస్తాయి. కానీ కొన్ని జాతులు పదిహేనేళ్లు మాత్రమే

 బతుకుతాయి.

***              చిలుకలు మహా సరదాగా ఉంటాయి. వాటికి 

ఆడుకోవడం చాలా ఇష్టం. వాటి ఆట ఎలా ఉంటుందంటే

 చుట్టుపక్కల ఉన్న వస్తువులను కొరకడం, ముక్కుతో

 పొడవడం వంటివి చేస్తుంటాయి. అదే వాటి ఆట.

***      చిలుకల ఎముకలు చాలా బలహీనంగా ఉంటాయి.

 చిన్న దెబ్బలు కూడా వాటి ప్రాణాన్ని తీసేయగలవు.

***        వీటిలో ఎడమ చేతి (కాలు) వాటం ఉంటుంది. ఏ 

కాలితో ఆహారాన్ని తీసి నోటిలో పెట్టుకుంటాయో, వాటిది ఆ

 వాటం అన్నమాట.

***            ప్రయత్నిస్తే చిలుకలకు పదిహేడు వందల 

మాటలవరకూ నేర్పవచ్చు. అవి అన్ని గుర్తుపెట్టుకోగలవు.

***            తీయని కబుర్లు చెబుతాయన్న మాటే గాని

 చిలుకలకు స్వర పేటిక ఉండదు. శ్వాసనాళంలోకి గాలిని 

బలంగా పీల్చి వదలడం ద్వారా అవి శబ్దాలను సృష్టిస్తాయి.

ఎండకు ఆకులు వేడెక్కవు

ఆకులకు అడుగు భాగాన సన్నటి రంధ్రాలు (స్టొమేటా) ఉంటాయి. ఇవి పగటి పూట తెరుచుకుని ..... కార్బన్‌డయాక్సైడ్‌ను ఆకు పీల్చుకునేలా చేయడమే గాక ఆక్సిజన్, నీటి ఆవిరిని వదిలేలా చేస్తాయి. అవి రాత్రి సమయంలో మూసుకుని ఉంటాయి. ఎండ బాగా ఉన్న సమయంలో ఆకుల్లోంచి వచ్చే నీటిఆవిరి శాతం పెరుగుతుంది. తిరిగి వేళ్ల ద్వారా కోల్పోయిన నీటిని ఆకు పొందుతుంది. అంటే ఆకులు గ్రహించిన వేడి వాటిలోని నీరు ..... ఆవిరిగా మారేందుకు ఉపయోగపడుతుందే కాని ఆకుల్ని వేడెక్కించదు. కోల్పోయిన నీటిని ఆకులు భూమి నుండి గ్రహిస్తుండడం వల్ల ఈ ప్రక్రియ నిరంతరం జరుగుతూ ఉంటుంది. దీనిని బాష్పోత్సేకం అంటారు. వేళ్లకు నీరు అందుతున్నంత కాలం ఎంత ఎండకాసినా ఆకులు వేడెక్కవు.  

పండిపోయిన ఆకులు పసుపు రంగులోకి మారటం ---

దాదాపుగా అన్నిరకాల ఆకులు ఆకుపచ్చగానే వుంటాయి. ఆకులలోవుండే క్లోరోఫిల్ అనే పదార్ధం వల్ల ఆకులు ఆకుపచ్చగా కనబడతాయి. క్లోరోఫిల్ (పత్రహరితం) ఆకులు కిరణజన్య సంయోగక్రియ జరిపి పిండిపదార్ధాలు తయారు చేసుకోవడానికి ఉపయోగపడుతుంది.

ఆకులు చాలాకాలం పాటు ఆకుపచ్చగానే వున్నప్పటికీ రాలిపోయేదశలో ముందుగా పసుపు రంగులోకి మారి, తర్వాత రాలిపోతాయి. ఆకులలో కాడ మొదలులో ఒక విచ్చేదకపొర ఆకులు పండిపోయే దశలో ఏర్పడుతుంది. దాంతో వేళ్లు పీల్చుకున్న నీళ్లు కాండం ద్వారా ఆకులకు అందదు. నీరు లేకపోతే ఆకులలో కణాలు నశిస్తాయి. దీంతో ఆకులలో క్లోరోఫిల్ నశించిపోయే, కెరోటిన్ జెన్‌థోఫిల్ అనే పసుపు రంగు వర్ణద్రవం ఏర్పడుతుంది. దీనివల్ల పండిన ఆకులు ఆకుపచ్చదనం కోల్పోయి, పసుపురంగుగా మారతాయి. ఇవే ఆ తర్వాత త్వరగా రాలిపోతాయి.  

కీచురాళ్లు ఎలా అరుస్తాయి

            కీచురాళ్లు చిన్నవిగా వుంటాయి. కేవలం ఒక 

అంగుళం పొడవు వుండే చిన్న కీటకం కీచురాయి.కానీ అది 

అరవడం మొదలు పెట్టిందంటే చెవులు చిల్లులు పడిపోతాయి.

 ఆపకుండా అరుస్తూనే వుంటుంది.ఎంత వెతికినా అది ఎక్కడ

 వుందో మాత్రం కనబడదు.

             అయ్తే కీచురాళ్లు చేసే ఆ శబ్దం అవి నోటితో చేయవు

. ఘరుకుగా, ఈనెలుగా వుండే తన రెక్కల మీద గరుకైన తమ

 గోళ్లతో గిటారు వాయించినట్లు రాస్తూ, ఆ శబ్దం చేస్తయి.

             కీచురాళ్లు సాధారణంగా పగలంతా మౌనంగా వుండి,

 రాత్రివేళల్లో మాత్రమే ఇలాంటి శబ్దాలు చేస్తాయి. కొన్ని 

ఋతువులలో, ముఖ్యంగా వర్షాకాలంలో కీచురాళ్లు చాలా 

ఉత్సాహంగా ఇలాంటి అరుపులు చేస్తంటాయి. ఆడ 

కీచురాళ్లను ఆకర్షించడానికి మగ కీచురాళ్లు ఇలా శబ్దం 

చేస్తాయి.కీచురాళ్ల శబ్దం కఠోరంగా, చిరాకు కలిగించేలా 

వుంటుంది.

             కీచురాళ్లలో చాలా రకాలు వున్నాయి. ఎక్కువగా 

పాడుబడిన ప్రాంతాల్లో, జనవాసం అంతగా లేని ప్రాంతాల్లో ఇవి

 ఆవాసం ఏర్పరచుకుంటాయి. మట్టి ప్రాంతాలు అంటే వీటికి

 చాలా ఇష్టం. కొన్ని కీచురాళ్లు నేలలో రంధ్రాలు చేసుకుని 

వుంటాయి. కొన్ని అరుదుగా చెట్ల మీద కూడా 

నివసిస్తుంటాయి. గోడల పగుళ్లలో కూడా వుంటాయి.

 గోళ్లు, వెంట్రుకలను కత్తిరిస్తే నొప్పి పుట్టదు

ఒంటి మీద ఎక్కడ చిన్న దెబ్బ తగిలినా మనకు ఎంతో బాధ కలుగుతుంది. కాని గోళ్లు, వెంట్రుకలు మన శరీరంలో భాగాలే అయినా వాటిని కత్తిరిస్తే నొప్పి పుట్టదు. ఎందుకంటే గోళ్లు అనేవి మృతకణాలతో నిండిన ఒక గట్టి పదార్థం. గోళ్ల కింద చర్మం ఇతర శరీర భాగాల్లో ఉండే చర్మంలాగానే ఉంటుంది. వీటి మొదలు వేళ్లలోని చర్మం లోపల కొంతలోతు వరకు ఉంటుంది. అయితే ఇందులో ఒక ప్రత్యేక కణజాలం ఉండటం వల్ల వీటికి సాగే గుణం ఉంటుంది. ఇవి రోజూ కొద్ది మేరకు పెరుగుతుంటాయి. ఇవి మృతకణాలతో నిండి ఉన్నాయి కనుక వీటిని కత్తిరించినా మనకు నొప్పి, బాధ ఉండదు. అదే కొంచెం లోపలికి కత్తిరించినా లేదా కొరికినా భరించలేనంత బాధ ఉంటుంది. ఇక వెంట్రుకల విషయానికి వస్తే ...... ఇవి కూడా గోళ్లలాగే కెరటిన్ అనే పదార్థంతో తయారవుతాయి. వీటి చివర్లు కూడా నరాలతో అనుసంధానించి ఉండవు. అందుకే వీటిని కత్తిరించినప్పటికీ రక్తం రాదు. నొప్పి, బాధ కలగవు. అయితే వెంట్రుకలను మొదళ్ల దగ్గర పట్టుకొని లాగితే మాత్రం నొప్పి, బాధ ఉంటాయి. మొదళ్లలో కణజాలం ఉంటుంది. అవి మృతకణాలు కావు. అందుకే నొప్పిగా అనిపిస్తుంది.

కనుబొమలు

కనుబొమలు మనిషి ముఖానికి ఒక ప్రత్యేకతను ఇస్తాయి. కొందరి కనుబొమలు విల్లులా వంపు తిరిగి, అందంగా ఉంటే, ఇంకొందరికి దట్టంగా .... అడ్డదిడ్డంగా పెరిగి ఉంటాయి. కొందరు తమ కనుబొమలను అందంగా తీర్చిదిద్దుకోవడం కోసం వేలాది రూపాయలు ఖర్చుచేస్తుంటారు. ఇంతకీ కనుబొమలెందుకో తెలుసా. దీనికి ఇదీ కారణం అని ప్రత్యేకంగా ఎవరూ నిరూపించలేకపోయారు కానీ, అంచనాల ప్రకారం కనుబొమలు ఉండటం వల్ల కళ్లకు హాని కలగకుండా ఉంటుంది. చెమట నేరుగా కళ్లలోకి పోదు. దుమ్ము ధూళి నుంచి కంటికి రక్షణ కలుగుతుంది. మన మనసులోని భావాలను కనుబొమల ద్వారా వ్యక్తం చేయవచ్చు. నాట్యకారులు కనుబొమల ద్వారా చక్కటి భావవ్యక్తీకరణ చేస్తారు. మనం కూడా కనుబొమలు ముడి వేస్తే ఒక భావం, కనుబొమలు ఎగరవేస్తే ఒక భావన .... ఇలాగన్నమాట. అసలు కనుబొమలే లేకుండా ఉంటే ఎలా ఉంటుందో ఊహించడానికి కూడా బాగుండదు.

 కనుబొమలు తీసియడం నేరమని తెలుసా. 

వేళ్లు చిటపటమనడం

ఓ గంట ఏకబిగిన పని చేస్తే వేళ్లు పట్టేసినట్లుంటాయి. రెండు చేతులను వేళ్లను ఇంటర్‌లాక్ చేసి వెనక్కి విరిస్తే టపటపమని చిరు టపాకాయల్లా పేలుతాయి. దాంతో కీళ్లు హాయిగా అనిపించి మళ్లీ పనిలో పడుతుంటాం. అయితే ఇలా కీళ్లు దగ్గర పట్టేయడం, విరిస్తే పటపటమనడం వంటి లక్షణాలు ఆర్థరైటిస్ వ్యాధికి సూచనలు అని కొందరు భయపడుతుంటారు. ఇది కేవలం అపోహ మాత్రమే. వేళ్ల కణుపుల దగ్గర సైనోవియల్ ఫ్లూయిడ్ ఉంటుంది. వేళ్లను లాగినప్పుడు ఈ ఫ్లూయిడ్ కీళ్ల మధ్య సరిగ్గా విస్తరిస్తుంది. ఈ ఫ్లూయిడ్‌తోపాటుగా కణుపుల దగ్గర నైట్రోజెన్ వాయువుతో నిండిన చిన్నచిన్న బుడగలు ఉంటాయి. వేళ్లను విరిచినప్పుడు ఆ బుడగలు పేలినట్లవుతాయి. మనం వినే శబ్దం ఆ బుడగలు పేలినప్పుడు వచ్చేదే. ఇది ఆర్థరైటిస్‌కు దారి తీసే పరిణామం ఎంత మాత్రమూ కాదు. 

త్రేన్పులు రావడం

కడుపునిండా తిన్న తర్వాత త్రేన్పులు రావడం సహజమే. పాలిచ్చిన తర్వాత తల్లి పసిబిడ్డను భుజాన వేసుకొని, వీపు మీద నెమ్మదిగా అరచేతితో రాస్తుంది. బిడ్డ త్రేన్చిన వెంటనే పడుకోబెడుతుంది. లేదంటే తాగిన పాలు కక్కేస్తాడు బిడ్డ. ఇంతకీ త్రేన్పు ఎందుకు వస్తుందో తెలుసా? మనం ఏమైనా తినేటప్పుడు మనకు తెలియకుండానే నైట్రోజన్, ఆక్సిజన్, కార్బన్‌డైయాక్సైడ్ వంటి వాయువులను కూడా మింగుతాము.

అలా కడుపులోకి చేరిన వాయువులు అక్కడ ఇమడవు. దాంతో మన శరీరం వాటిని బయటికి పంపే ప్రయత్నం చేస్తుంది. ఆ వాయువులు బయటికి వచ్చేటప్పుడు కొద్దిపాటి శబ్దం రావడం సహజం. అవే త్రేన్పులు. ఒక్కోసారి ఆహారం ఎక్కువగా తీసుకున్నా, అరగకపోయినా కూడా ఆహారం పులిసి, వాయువులు తయారవుతాయి. ఆ వాయువుల వల్ల కడుపు ఉబ్బరంగా అనిపిస్తుంది. అదే త్రేన్పు వెనుక రహస్యం.

త్రేన్పు వచ్చేటప్పుడు మనకు ముందుగా తెలుస్తుంది కాబట్టి, వీలయినంత నెమ్మదిగా త్రేన్చాలి. లేదంటే సభ్యతగా ఉండదు. అవతలివారికి అసౌకర్యం కలుగకుండా నోటికి కర్చీఫ్ అడ్డం పెట్టుకోవడం మంచిది. 

శరీర కణాల అద్భుతం

మనుషులే గాక భూచరాలు, జలచరాలు, పక్షులు, జీవులు, మొక్కలు అన్నింటి శరీరాలు కణాలతో నిర్మితమైనవే. మానవ శరీరంలో ఈ కణం ఒక అద్బుతం. మనిషి శరీరం మొత్తంలో 10 టు ది పవర్ ఆఫ్ 12 కంటే ఎక్కువ కణాలు ఉంటాయి. ఇవి అత్యంత సూక్ష్మమైనవి. వీటిని 2,00,000 రెట్లు పెద్దవిగా చూపించే ఎలక్ట్రానిక్ మైక్రోస్కోప్ లలో కూడా ఇవి స్పష్టంగా కనబడవు.

కణాలు విభిన్న ఆకారాలలో గుండ్రంగా, కోలగా, నక్షత్రాల ఆకారంలో ఇలా రకరకాలుగా ఉంటాయి. అనేక రకాలుగా జీవితంలో కణవిభజన జరుగుతూ ఉండటం వల్లనే ప్రాణులలో ఎదుగుదల, జీవక్రియలు సాధ్యం అవుతున్నాయి. ఆహారాన్ని, ఆక్సిజన్‌ను గ్రహించడం, వ్యర్ధ పదార్ధాలను బహిష్కరించడం లాంటి వన్నీ కణాలే చేస్తాయి.

కణాలు, విపరీతంగా సంకోచ వ్యాకోచాల గుణాన్ని కలిగి ఉంటాయి. కణాల అల్లిక వల్లనే కణజాలం ఏర్పడుతుంది. వీటి వల్లనే శరీర భాగాలు తయారవుతాయి. 

ఆహారం విషపూరితం అగుట

                  జీవశాస్త్ర పరిబాషలో ఆహారం విషపూరితం 

కావడాన్ని బాట్యులిజమ్ అంటారు. ఆహారం విషపూరితం 

అంటే ఆహారంలో విషం కలపడం కాదు కాని కొన్ని ప్రత్యేక 

కారణాల వల్ల ఆహారం దానంతట అదే విషపూరితం కావడాన్ని

 ఆహారం విషపూరితం (ఫుడ్‌పాయిజన్) అంటారు.

                 ఆహారాన్ని అపరిశుభ్రమైన ప్రదేశంలో 

ఎక్కువకాలం నిల్వ వుంచినపుడు అది కుళ్లిపేతుంది. దీనిలో 

ప్రమాదకరమైన బాక్టీరియా పెరుగుతుంది. దాంతో భరించరాని

 దుర్వాసన వస్తుంది. ఇలాంటి అహారాన్ని విషాహారం 

అంటారు.

                   ఆహారంలో సీసం, తుత్తునాగం, రాగి మొదలైనవి

 కలవడం వల్ల కూడా ఆహారం విషంగా మారే అవకాశం వుంది.

 సరిగా శుభ్రం చేయని కూరగాయలు, ఆకుకూరలు వల్ల

 అందులోని సూక్షజీవులు ఆహారాన్ని విషపూరితం చేస్తయి

. కుళ్లిన కాయగూరలను వండటం, బల్లి, సాలెపురుగుల

 వంటివి ఆహారంలో పడటం వల్ల కూడా ఆహారం విషపూరితం

 అవుతుంది.

                    పంటలు, కూరగాయల మీద చల్లే క్రిమిసంహారక

 మందులను సరిగా శుభ్రం చేయకుండా వండటం వల్ల ఆహారం

 విషపూరితం అవుతుంది.  

 కిడ్నీలో రాళ్లు

       కిడ్నీ (మూత్రపిండాలు) ల్లో రాళ్లు ఏర్పడినట్లు 

అప్పుడప్పుడు వింటుంటాం. కిడ్నీల్లోనే గాక కాలేయంలో, 

పిత్తాశయంలో కూడా రాళ్లు ఏర్పడవచ్చు. ఇవి మనం 

ఆహారంలో పొరపాటున తీసుకునే రాళ్లు కావు. శరీరంలో 

కొన్నిరకాల ఆసిడ్స (ఆమ్లాలు), ఇతర పదార్ధాల వల్ల ఈ 

రాళ్లు ఏర్పడతాయి.

        వైద్యపరిభాషలో ఈ రాళ్లను కాలిక్యులై అంటారు. ఈ

 రాళ్లు మూత్రవాహికలో ఇన్‌ఫెక్షన్లు వున్నప్పుడు, మూత్రం

 నిల్వ వుండిపోయినప్పుడు, తగినంత నీరు తాగకపోవడం,

 ఆసిడ్ కలుగజేసే పదార్ధాలు ఎక్కువగా తినడం వల్ల 

ఏర్పడతాయి.

         మూత్రంలో క్షారగుణం వుంటే కాల్షియం ఫాస్ఫేటు, 

అమోనియం యూరేట్, మెగ్నీషియం ఫస్పేటులతో కూడిన 

రాళ్లు ఏర్పడతాయి. రాళ్లు ఏర్పడినపుడు తీవ్రంగా 

కడుపునొప్పి వస్తుంటుంది. వివిధ రసాయనాలతో పాటు చెడు

 బ్యాక్టీరియా, ఎపితీలియల్, చీముకణాలు రాళ్లను మరింత

 దృఢతరం చేస్తాయి.

అందరి రక్తం ఒకే విధంగా ఉండదని, రక్తంలో గ్రూపులు ఉంటాయని కనుగొని మానవజాతికి మహోపకారం చేసిన శాస్త్రవేత్త కార్ల లాండ్ స్టీనర్.

ఆస్ట్రియా దేశంలోని బాడెన్‌లో 1868 జూన్ 14న జన్మించిన స్టీనర్‌కు చిన్ననాటి నుండి వైద్యరంగం అంటే ఎంతో ఇష్టం. వైద్యవిద్యతో పాటు ప్రత్యేకంగా రసాయన శాస్త్రం కూడా అభ్యసించిన స్టీనర్ 1908లో విధేల్ మైనన్ హాస్పిటల్‌లో ఆఫీసర్‌గానూ, 1922లో న్యూయార్క్‌లోని రాక్ ఫెల్లర్ ఇన్‌స్టిట్యూట్ చీఫ్ ఆఫీసర్‌గానూ బాధ్యతలు నిర్వర్తించాడు. రక్తదాత, రక్త గ్రహీతల రక్తం గ్రూపు ఒకటే ఉండాలని తెలియని రోజుల్లో ఒకరి రక్తం మరొకరికి ఎక్కిస్తే ఆ రోగి చనిపోతే రక్త కలుషితం అయిందని అనుకునేవారు.

రక్తానికి సంబంధించిన ఈ రహస్యాన్ని కనుగొనడానికి ప్రయోగాలు ప్రారంభించిన స్టీనర్ వివిధ రక్త నమూనాలను సేకరించి, వీటిని సమ్మిళితం చేసి, మైక్రోస్కోప్‌లో పరీక్షించాడు. కొన్ని రక్తాలను కలిపినప్పుడు అందులోని ఎర్ర రక్త కణాలన్నీ ఒక చోట గుంపుగా చేరి విరిగిపోయినట్లు కనిపించడంతో, అలా విరిగే రక్తాన్ని, విరగని రక్తాన్ని వేరు వేరుగా గుర్తించాడు. దీంతో రక్తాన్ని ఏ, బి, ఏబి, ఓ అనే నాలుగు గ్రూపులుగా విభజించాడు. రక్తంలో గ్రూపులను కనుగొన్నందుకు స్టీనర్‌కు 1930లో నోబెల్ పురస్కారం లభించింది. 

 వ్యాధికారక పరాన్నజీవులు

           వ్యాధులకు దెయ్యాలు, భూతాలు, ప్రేతాలు కారణం కాదని, శరీరంలోకి ప్రవేశించే వ్యాధికారక పరాన్న జీవులే కారణం అని ప్రపంచానికి తెలియజేసిన గొప్ప వైద్యుడు పరా సెల్సస్. ఇతను 1493లో స్విట్జర్లాండ్‌లోని మిన్‌సీపెల్ పట్టణంలో జన్మించాడు. ఈయన అసలు పేరు చాలా పొడవైన వేరే పేరు. థియో ప్రాస్టస్ బొంబాస్టస్ వాన్ హూ హెన్ హైమ్ అసలు పేరు. పరా సెల్సస్ అనేది ఆయన పెట్టుకున్న పేరు. ఆయన తల్లిదండ్రులిద్దరూ వైద్యులే. ఆయన కూడా వైద్య విద్య అభ్యసించాడు. పాతకాలపు చికిత్స పద్ధతులను, వ్యాధులకు సంబంధించిన మూఢనమ్మకాలను ఆయన పరుషపదజాలంతో తీవ్రంగా విమర్శించేవాడు.

                      రకరకాల వ్యాధులకు రకరకాల ఔషధాలు వాడాలని, శరీరంలో పరాన్న జీవులను అరికట్టడానికి రసాయన మిశ్రమ ఔషధాలను సేవించాలని ఆయన ప్రపంచానికి చాటాడు. ఆయన చెప్పిన పరాన్నజీవుల సిద్ధాంతం తర్వాత సూక్ష్మజీవులు (జెర్మ్) సిద్ధాంతానికి దారి చూపింది. మూఢనమ్మకాలను, వైద్యరంగంలో వాటి వల్ల కలిగే ఇబ్బందులను తూవ్రంగా విమర్శించినందుకు ఆయనను నగరం విడిచి వెళ్లాలని ఆదేశించారు. 1541లో ఆయన అనాధగా మరణించాడు.

చరకుడు

      ఆయుర్వేద వైద్యానికి పితామహుని వంటివాడు చరకుడు. ఈయన క్రీ.పూ. 5,6 శతాబ్దాల కాలానికి చెందినవాడు. మన దేశంలో గాంధార ప్రాంతానికి చెందినవాడు. చరకుడు గొప్ప ఆయుర్వేద వైద్యుడే గాక ఆయుర్వేద గ్రంధాలు కూడా రాశాడు. అందులో చరకసంహిత ఎంతో ప్రసిద్ధి చెందింది. 

             చరకసంహితలో ఎనిమిది భాగాలున్నాయి. అవి సూత్రస్ధానం, నిదానస్ధానం, విమానస్ధానం, శరీరస్ధానం, ఇంద్రియస్ధానం, చికిత్సా స్ధానం, కల్పిస్ధానం, సిద్ధి స్ధానం.

              చరకసంహితలో 220 అధ్యాయాలు వున్నాయి. ఈ సూత్రాలు శ్లోకాల రూపాంలో పొందుపరచి వున్నాయి.చరకసంహితను క్రీ.శ. 8వ శతాబ్దంలో అరబ్బీ, పర్షియా బాషలలోకి అనువదించబడింది.

               శరీరంలో వాతం, పిత్తం, కఫం అనే మూడు దురవస్ధలు అనారోగ్యానికి కారణం అవుతున్నాయిని చరకుడు చెప్పిన సిద్ధాంతాన్ని ఈ నాటికి ఆయుర్వేద వైద్యులు అనుసరిస్తున్నారు.

                ఆరోగ్యరక్షణ, శరీరపరిరక్షణ కోసం ఎన్నెన్నో సూచనలను చరకుడు ఆనాడే చేశాడు. అవి ఈనాటికీ ఆచరణీయాలే.